Een aantal van jullie zijn al op de hoogte van dit heugelijk nieuws, maar ook de rest van al mijn volgers mogen het weten! En daarom een nieuwe blog!
Daar lig ik dan...met een gezonde spanning, in de verloskamer in het Martini Ziekenhuis...Met jawel, uitzicht vanaf Schiermonnikoog naar Lauwersoog. ( wat mooi die fotowanden!! )
Wat ook wel leuk/bijzonder is om te weten dat niet alleen mijn partner bij de bevalling aanwezig is.... Mijn moeder is ook bij deze bevalling aanwezig, super fijn dat mijn partner en mijn moeder het goed met elkaar kunnen vinden en ze enorm veel lol hebben met elkaar.
Mijn vliezen zijn gebroken, de weeënopwekkers deden hun werk en ik gaf mijn moeder een spoedcursus fotograferen met een spiegelreflexcamera....
Hoe overtuigend ik soms kan zijn, zo snel ben ik weer een enorme twijfelkont als het eenmaal zo ver is... Zo dus ook met het fotograferen van de bevalling... Ik weet nog dat ik heel hard heb gezegd dat een geboorte fotograaf niks voor mij is en ik geen foto's wil van mijn charmante hoofd tijdens het opvangen van de weeën... Of erger... de charmante foto's van het moment dat de kleine word geboren...
Nee was keihard mijn antwoord, ik wil alleen foto's van de kleine wanneer het geboren is, en de eerste ontmoeting van onze zoon en de kleine meid. Tot dat.... ik in het ziekenhuis toch maar beslist heb dat ik wel graag foto's wil van de bevalling... De foto's die ik niet mooi vind kan ik altijd nog verwijderen was mijn gedachten.
Om 10.40 uur werden mijn vliezen gebroken en werden de weeënopwekkers door middel van een infuus toegediend. Het wachten was begonnen, en vanaf dat moment kreeg ik het besef dat het niet lang meer zou duren tot ik weer mama zou worden. Er gingen ineens heel wat vragen door mijn hoofd, maar ik was er helemaal klaar voor. Zo gespannen en ''bang'' dat ik mijn bevalling in ging met onze zoon, zo rustig was ik met deze bevalling.
Ik was ondanks de weeën blij en voelde mij zo goed en ontspannen dat ik lachend de weeën aan het weg puffen was. Mijn moeder deed een poging om te haken, maar na 3 steken werden het spul weer in een tas gestopt. Ook deed mijn partner een poging om een spelletje te doen op de telefoon, maar ook die ging snel weer uit...
Het was ongeveer 15.30 uur dat ik mij besefte dat de weeën nu echt sterker werden en ik af en toe wat moeite kreeg om mijn gedachten positief te houden dat ik de weeën wel aan kon... Ook vertelde ik tegen mijn partner en moeder dat ik het niet meer zo leuk vond.. Bij hun was dit het signaal dat het harde werken nu is begonnen...
Tegen 16.00 uur kreeg ik te horen dat ik op 5 cm ontsluiting zat... enorme been en rug weeën, jeetje wat zijn dat gemene steken, alleen door middel van het lopen kreeg ik weer wat ontspanning. Een lieve moeder die mij mee hielp met haar moedige woorden en mijn partner die mijn rug masseerde en zo gingen we verder met weeën opvangen
En toen ging het heel snel, voordat ik het van mezelf bewust was, was ik aan het persen.... HOE KAN DAT ZO SNEL?!
Snel pakte mijn moeder mijn camera, stond mijn partner heel dicht naast mij en binnen 1 minuut werd Eva geboren om 16.41 uur.... Een heel klein meisje werd bovenop mijn borst gelegd... Een klein kreuntje en daar kwam het gegil hahaha! Whoww echt een meisje, lekker gillen haha!
Met haar 2600 gram en 46 cm is ze een sterke meid! Na alle controles en haar eerste flesje en warme kleertjes hebben we onze familie en vrienden gebeld.
Mijn vader stond op dat moment in de supermarkt om avondeten te kopen samen met Daan. Een bak bami met sate en kroepoek en een lekker mona toetje werd afgerekend en zijn ze naar het ziekenhuis gereden...
Even later kwamen ze binnen, van ver hoorde ik Daan al aankomen... En dan die blik en reactie dat hij Eva in mijn armen zag liggen ONBESCHRIJFELIJK...
Inmiddels is Eva alweer 11 dagen bij ons , ik zweef nog op een roze wolk , tijd vliegt voorbij....
Soms moet ik nog even mijn draai vinden met 2 kinderen, maar gelukkig heb ik een partner uit duizenden die mij zo goed helpt! Wat trots kan je op elkaar zijn... Wat ben ik trots en gelukkig met ons viertjes!!
Ohh en de foto's van mijn bevalling hou ik grotendeels voor ons zelf voor later, maar er zijn toch een paar die ik wel met jullie wil delen!!
Reactie plaatsen
Reacties
Blij en dankbaar dat ik bij de bevalling mocht zijn.
Trots op jou, dat je het maar weer geflikt hebt.
Genieten van jullie als partners, sterk en humoristisch.
Trots op jullie als gezin, dat dát op nummer 1 staat.
Ps: fotograferen heb je dus niet van een vreemde.
Van harte gelukgewenst met jullie dochter en zusje
Geweldig geschreven!
Heel veel geluk met elkaar!
lieve Gera en je gezinnetje. Heel veel geluk luefde en gezondheid met elkaar. Blijf genieten van elk moment helaas kunnen we vele ervaringen gevoelens en speciale momenten maar 1 x doen of beleven. Maar genieten van kleine dingen... ik noem het Geluk... kunnen we gelukkig van heel veel dingetjes. Groetjes uit Lutjegast aan je Familie/gezin.
Hoi meid.
Super fotos je hebt het weer achter de rug.
Altijd weer spannend.
En bijzonder dat je mama erbij was.
Was er bij daniel ook bij alleen eindigde ik met een keizersnee.
Wat een mini meisje.
Anouk was 4200 gr 55 cm.
Maar zo te lezen doet ze het goed en dan telt het gewicht niet.
Nu lekker samen genieten.
Gr ruby
Gera, Marijn & Daan
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter en zusje Eva!
Ben blij voor je dat je moeder Tineke van die mooie en bijzondere momenten prachtige foto's heeft gemaakt. (Je kon het zelf niet beter)
Prachtig!! Mooi opgeschreven en heel tof die foto's. Heeft je mam goed vast weten te leggen. Geniet ervan samen :)